غم ده ن منیم بیر گوزلوک وار گوزومده
دانیشاندا غم گورسه نیر سوزومده
یانمیشام من ,کولومده وار ,کوزومده

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

چوخ گجه لر صبحه کیمی یاتمادیم
بیر توکونو بیر عالمه ساتمادیم
بیر آن سنی اوزگه لره قاتمادیم

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

سسله میشم گجه گونوز آدینی
اورک هله اونودماییب دادینی
گوزلریمده گزدیریرم یادینی

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

سن گوزومون ایشیغی سان ,جانیم سان
آیدینلیغیم ,سحریمسه ن ,دانیم سان
اوره ییمی دولدوروبسان قانیمسان

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

سنده ن اوتور داغی داشی آشارام
ده نیز ته کین دالغالانیب داشارام
بیر سن اولسان گورر منی یاشارام

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

سن کی گئددین من تک قالدیم آغلادیم
شاملار کیمی یاندیم ,دالدیم ,آغلادیم
یالقیزلیغین سازین چالدیم آغلادیم

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

غم یایندان اورییمه دیسه اوخ
کوله دوشوب داغلار گزسه م چوخدان چوخ
من بیلیرم امک بیلن یوخدی یوخ

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

سون سوزومده قاباقچی دیر هاماندیر
سالما گوزدن جانیم منی آماندیر
سن سیز حالیم یامان دان دا یامان دیر

داغلار بیلیر یولار بیلیر سنده بیل

کوچه لره سو سب میش - کوچه ها رو آب پاشیدم

کوچه لره سو سب میش ، کوچه لره سو سب میش

( کوچه ها رو آب پاشیدم ، کوچه ها رو آب پاشیدم  )

یار گلنده توز اولماسن ، یار گلنده توز اولماسن

( وقتی یار میاد گردو خاک بلند نشه ، وقتی یار میاد گردو خاک بلندنشه )

ائله گلسین ائله گدسین ، ائله گلسین ائله گدسین

( ،همونجوری بیاد {با ناز وآروم } همونجورهم بره ، همونجوری بیاد { با ناز و آروم}همونجورهم بره )

آرامزدا سوز اولماسن ، آرالخدا سوز اولماسن

( بینمون حرف و حدیث { گلایه } نباشه ،بینمون حرف و { گلایه } نباشه )

ساما وارا اوت سالمشام ، استکنه قت سالمشام

سماور  رو ذغال گذاشتم ، استکان  رو قند انداختم )

یارم گدیب تک قالمشام ،یارم گدیب تک قالمشام

( یارم رفته تنها مونـــــــــــدم ، یارم رفته تنها مونـــــــــــدم  )

نه شیرین دیر یارن جانی ، نه عزیزدی یارمن جانی

( چه شیرینه جان یار ،چه شیرینه جان یار  )

پیاله لر ایرفده دیر ، پیاله لر ایرفده دیر

( پیاله ها  رو طاقچه ،پیاله ها  رو طاقچه )

هربیری بیر طرفده دیر ، هربیری بیر طرفده دیر

( هرکدوم  یکطرفه {‌درهم وریخته } ، هرکدوم  یکطرفه {‌درهم وریخته } )

یارم گدیب بیرهفته دیر ، گورممیشم بیر هفته دیر

یارم یه هفته است رفته  ، یه هفته اس ندیدمش )

نه شیریندیر یارن جانی ، نه عزیزدیر یارمن جانی

( چه شیرینه جان یار ، چه شیرینه جان یار )

نه شیریندیر یارن جانی ، نه عزیزدیر یارمن جانی

( چه شیرینه جان یار ، چه شیرینه جان یار )

گوزلرين آچ بير گئجه تا من گوروم ميخانه ني
( چشمهايت را يك شب باز كن تا من ميخانه را در آن ببينم )

دونياني ترك ايلييپ من دولدوروم پيمانه ني
( دنيا را ترك كرده ، پيمانه را پر كنم )

بي وفا اولسا نيگاري بير كسين بيچاره دير
( اگر يار كسي بي وفا باشد ، او بيچاره است )

بولبولون حالين دوشونمز گول، دئمه افسانه ني
( حال بلبل را گل نمي فهمد ، پس افسانه سرايي بس است )
اوت توتار عشقين يولوندا جان ورر بيچاره شمع
( شمع بيچاره در راه عشق آتش ميگيرد و جان مي دهد )
اما عاشيق سويليرهر كيم گوره پروانه ني
( اما عاشق دوست دارد كه هر كسي پروانه را ببيند )
قانلي كونلوم گوزليير يول تا سنه قوربان اولا
( چشم خونبار من چشم به راه توست تا قربانت شود )
گل بو هيجراندان خراب ائتمه داها كاشانه ني
( از اين هجران بيا و ديگر كاشانه را خراب نكن )
هر كونول الدن وره يارين او بير ويرانه دير
( هر دلي كه يار خود را از دست بدهد يك ويرانه است )
بير نظريار ائلسه آباد ائدر ويرانه ني
( اگر يار يك نظر بكند اين ويرانه آباد مي شود ) 
گر مني چكسن دارا اولدورسن الدن توتمارام
(اگر مرا به دار مي كشي ، بكش ، من تو را از دست نخواهم داد )
اولدور نده اوپ محبتدن دل ديوانه ني
( آري بكش ، نه اين كه از روي محبت دل ديوانه را ببوسي )
عاشيقه بير گون دئديم ترك ائله او ياري ، دئدي
( يك روز به عاشق گفتم ، يارت را ترك كن ، گفت )
 بيلميسن عشق آتشي له يانديريپ غمخانه ني؟
( نمي داني كه با آتش عشق غمخانه را به آتش كشيده است ؟ )

هاميني ترک ائلرم هر کيمسه واردير دونيادا
( همگان را ترك مي كنم ، هر كسي كه در دنيا هست )
اما من ترك ائدمرم او ساقي دوردانه ني
( اما من آن ساقي دردانه را ترك نخواهم كرد )
سنده گل ترک ائله مسجيد تا گئدخ ميخانه يه
( تو هم بيا مسجد را ترك كن تا با هم به ميخانه برويم )
توبه ائد ،سن محرم اول اوپ ديلبر جانانه ني
( توبه كن ، تو محرم شو و دلبر جانانه خود را ببوس )
سونرا گل با هم "وفا" جاندان اولاخ قوربان اونا
( بعد بيا اي وفا تا با هم از جان و دل قربان او شويم ) 
آغلاياخ شايد اشيدسين گريه ي مستانه ني
( گريه كنيم با هم تا شايد گريه مستانه ما را بشنود

خدایا کفر نمی گویم

پریشانم

چه می خواهی تو از جانم !

مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی …
خداوندا !
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی به زیر پای نامردان بیندازی
و شب ، آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر می گویی ! نمی گویی ؟

خداوندا !
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه دیوار بگشایی
لبت بر کاسه مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرف تر عمارت های مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر می گویی ! نمی گویی ؟

خداوندا !
اگر روزی بشر گردی
زحال بندگانت با خبر گردی
پشیمان می شوی از قصه خلقت
از این بودن ، از این بدعت
خداوندا تو مسئولی

خداوندا !
تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی می کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است.

خدایا سرای محبت کجاست ؟ من آواره ام شهر الفت کجاست ؟

خدایا تو گواه من پناه من

خدایا تو گواهی که به جز تو ندارم

خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

خدایا! پر از کینه شد سینه‌ام ، چو شب رنگ درد و دریغا گرفت ،دل پاکروتر ز آیینه ام

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

تو خاطره ای هستی ماندگار در دفتر دلم که فراموش نمیشوی

همیشه تو را در میان قلبم میفشارم تا حس کنی تپشهای قلبی را که یک نفس عاشقانه برایت میتپد

از وقتی آمدی بی خیال تمام غمهای دنیا شدم و تو چه عاشقانه شاد کردی خانه قلبم را

از وقتی آمدی گرم نگه داشتی همیشه آغوشم را

عطر تنت پیچیده فضای عاشقانه دلم را

همیشه پرتو عشق تو در نگاهم میتابد ، همیشه دلم به داشتن تو می بالد

دستانم دستان را میخواهد و اینجاست که گلویم ترانه فریاد عشق تو را میخواند

دلم تو را میخواهد، دلم تو را میخواهد به عشقت تکیه کرده ام ماه ها، نترسیدم از جدایی و اشکها

عشق را آنگونه که هست دیدم و تو را آنگونه که بودی خواستم ، تو را همین گونه که هستی میخواهم

چون همین گونه مرا عاشق خودت کردی ، همینگونه مرا اسیر عشق و محبتهایت کردی از وقتی آمدی

آمدنت برایم یک حادثه شیرین در زندگی ام بود

گرچه میترسیدم از پایان راه اما همسفرت شدم تا اینجا که رسیده ایم در کنار ماه

چقدر برای داشتنت سختی کشیدم ، چقدر با دلتنگی هایت سر کردم و اشک ریختم

چقدر لحظه شماری میکردم که تو مال من شوی ، حالا مال من  نیستی و من پر نیاز

برای داشتنت شب و روز کارم شده  راز و نیاز … نگاهم مال تو هست ، دلم گرفتار تو است

من تو را خواهم و به هیچکس جز تو نمی اندیشم مال من هستی و همین است که من زنده هستم

در قلبم هستی همین است که همیشه شاد هستم جنس نگاهت درخشان بود

که قلبم عاشق چشمانت شد، و اینگونه همه روزهایم فدای یک روز با تو بودن شد

و حالا میخواهم تمام عمرم را فدای عشق بی پایانت کنم حتی حالا که حضور نداری

تو مثل و مانندی نداری ، تو فرشته ای و در قلبت جای تاریکی نداری

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

روزی دختری از پسری که عاشقش بود پرسید : چرا مرا دوست داری ؟ چرا عاشقم هستی ؟

 پسر گفت : نمی توانم دلیل خاصی را بگویم اما از اعماق قلبم دوستت دارم

 دختر گفت : وقتی نمی توانی دلیلی برای دوست داشتن پیدا کنی چگونه می توانی بگویی عاشقم هستی ؟!!!!

 پسر گفت : واقعا دلیلش را نمی دانم اما می توانم ثابت کنم که دوستت دارم

 دختر گفت : اثبات؟!!!! نه من فقط دلیل عشقت را می خواهم . شوهر دوستم به راحتی دلیل دوست داشتنش را برای او توضیح

می دهد اما تو نمی توانی این کار را بکنی !!!!

 پسر گفت : خوب ... من تو رو دوست دارم چون زیبا هستی

چون صدای تو گیراست

چون جذاب و دوست داشتنی هستی

چون باملاحظه و بافکر هستی

چون به من توجه و محبت می کنی

تو را به خاطر لبخندت دوست دارم

به خاطر تمامی حرکاتت دوست دارم

 دختر از سخنان پسر بسیار خشنود شد

 چند روز بعد دختر تصادف کرد و به کما رفت

 پسر نامه ای را کنار تخت او گذاشت

 نامه بدین شرح بود :

عزیز دلم !!!تو رو به خاطر صدای گیرایت دوست دارم ..... اکنون دیگر حرف نمی زنی پس نمی توانم دوستت داشته باشم

دوستت دارم چون به من توجه و محبت می کنی ...... چون اکنون قادر به محبت کردن به من نیستی نمی توانم دوستت داشته باشم

تو را به خاطر لبخندت و تمامی حرکاتت دوست دارم ..... آیا اکنون می توانی بخندی ؟ می توانی هیچ حرکتی بکنی ؟ ......

پس دوستت ندارم

اگر عشق احتیاج به دلیل داشته باشد در زمان هایی مثل الان هیچ دلیلی برای دوست داشتنت ندارم

 آیا عشق واقعا به دلیل نیاز دارد؟

نه

و من هنوز دوستت دارم . عاشقت هستم

وقتی خیس از باران به خانه رسیدم...

برادرم گفت: چرا چتری با خود نبردی؟

خواهرم گفت: چرا تا بند آمدن باران صبر نکردی؟

پدرم با عصبانیت گفت: تنها وقتی سرما خوردی متوجه خواهی شد

...

اما مادرم در حالی که موهای مرا خشک می کرد گفت: باران

احمق! ...

این است معنی مادر..............

بغلم کن عشق خوبم بزار حس کنم تن تو

از حرارتت بمیرم بگیرم عطر تن تو

واسه من آغوش گرمت تنها جای امن دنیاست

ساز آشنای قلبت خوشترین آهنگ دنیاست

منو که بغل بگیری گم میشم تو شهر رویا

بند میاد نفس تو سینم مثل مجنون پیش لیلا

مثل مجنون پیش لیلا

به تو شفاف و برهنه دل سپردم بی محابا

بغلم کن تا نمیرم بی تو،تو دستای سرما

مثل دامن فرشته شب ما قدیس و پاکه

حتی ماه به حرمت ما،عاشقونه تر می تابه

بغلم کن عشق خوبم بزار آرامش بگیرم

سر بزارم روی شونت با نفسهات خو بگیرم

جز سر انگشتهای گرمت تن من عشقی ندیده

دست بکش رو گونه ی من، منو خواب کن تا سپیده

من..منم مثه تو و بقیه یه آدمم...می خندم...گریه می کنم...

عصبانی می شم..داد می زنم...خجالت می کشم..می ترسم ...ذوق زده می شم ...

منم یه تیکه گوشت دارم سمت چپ قفسه سینه م که بهش می گن قلب...

کارش علاوه بر پمپاژ خون به همه جای بدن ..یه چیزایی دیگه هم هست ...

مثه دوست داشتن...عشق ورزیدن..متنفر شدن ..بیزار شدن...مثه همه ی آدما !

هی فلانی من قلب دارم...می تونم دوست داشته باشم...باور کن !

عاشقی راشرط اول ناله وفریاد نیست

تاکسی ازجان شیرین نگذردفرهادنیست

عاشقی مقدور هرعیاش نیست

غم کشیدن صنعت نقاش نیست